Een solotentoonstelling is iets waar iedere kunstenaar op een gegeven moment van begint te dromen. Na jaren van tekenen, proberen, worstelen, pogingen om de groeiprocessen van de ziel vorm te geven, verschijnt diep vanbinnen die wens om je eigen werken te mogen voorstellen op de manier zoals jij dat voelt, authentiek, als het ware als deel van de werken zelf.
Geen compromissen met anderen rond concept, plaats, kleurgebruik en onderwerpen, en duizend-en-een andere zaken. Maar uiteraard dan ook geen ideeën van anderen, geen wisselwerking, geen 'back-up', geen geïnteresseerden die voor andere kunstenaars komen en toevallig passeren...Enkel focus op jouw werken en op wat jij ervan maakt!
De eerste gedachte is iets onbereikbaars, onzekerheid regeert, de stress giert doorheen je lijf bij het idee alleen al. Ik ga mijn ziel blootgeven aan het grote publiek. Dit is het meest kwetsbare van mezelf dat ik ga delen. Hoe gaan de mensen daarop reageren? Hoe ga ik daarop reageren? Dit gevoel overheerst de ganse voorbereiding en blijft latent aanwezig.
Maar hoe begin je nu aan zoiets? Kan zoiets lukken? Zouden er mensen komen kijken naar iets dat ik alleen geconcipieerd heb? Is het goed genoeg? Is het voldoende? Hoe moet ik dat in godsnaam gedaan krijgen? En waar???
Er is maar EEN mogelijkheid om daarachter te komen: ZOEKEN, PROBEREN, AFTASTEN en DOEN!
Een mooie locatie, een goede checklist, en heel veel fantasie, daar begint het. Uren heb ik gespendeerd met het zoeken naar de geschikte zaal, goed bereikbaar, aangenaam, en vooral: een haalbare huurtermijn. Locaties met een wachttijd van 2 jaar zijn geen uitzondering. Deze zijn dan weer nooit beschikbaar voor een kortere termijn van enkele dagen of een week. Een geschenk uit de hemel: de prachtige Ostzaal in het schilderachtige decor van de Abdij van Grimbergen biedt mij een unieke gelegenheid! Oprechte dank aan Abt Erik die mijn droom opeens een pak concreter maakt!
De stress vermindert niet, integendeel, nu kan ik niet meer terug! Ik noteer alles wat in me opkomt, ik overloop alle ervaringen door de deelname aan gemeenschappelijke tentoonstellingen. Ordenen, bijsturen, en constant aanvullen, een volledige checklist opstellen en afpunten, dat is de boodschap. Fantasie continu de vrije loop laten, creëren, aanvoelen, uitwerken, en dit maanden aan een stuk. Ondanks de permanente aanslag op mijn energiepeil - het volledige gewone dagdagelijkse werk moet ook blijven gedaan worden - is het ronduit fantastisch dit te mogen en te kunnen doen!
Mijn eerste solotentoonstelling 'Ontmoeting in Kleur' krijgt stilaan vorm om op 29, 30 en 31 oktober 2016 het levenslicht te zien!
Wie had ervan durven dromen dat uit 'Ontmoeting in Kleur' zelfs een tweede tentoonstelling zou uit voortvloeien? En niet zomaar een, maar met als kers op de taart de voorstelling van een eigen boek! In het gastenboek van 'Ontmoeting in Kleur' kwam telkens de vraag terug naar een bundeling van de gedichten. 'Dagboek van stil geluk' groeit als tweede deel uit deze tentoonstelling. Het gelijknamige boek met tekeningen en gedichten wordt voorgesteld op 1, 2 en 3 februari 2020. Op de vernissage werd ongedwongen gesproken over 'een virus in China'. Niemand die toen besefte dat een maand later de wereld op slot zou zijn. Lees verder op 'Dagboek van stil geluk'.
Op zaterdag 8, zondag 9 en maandag 10 februari 2025 vindt de nieuwe solotentoonstelling 'De kracht van de HOOP' plaats in de Ostzaal van de Abdij van Grimbergen. Hopelijk mogen we elkaar daar ontmoeten! Het verhaal wordt vervolgd!
Er is momenteel nog geen datum geprikt voor een komende tentoonstelling.
© 2024 Maria-Helena Gabriëls. All rights reserved | Design by w3layouts. Ontmoeting in Kleur - dagboek van stil geluk - de kracht van de hoop