in de kijker
Vanaf nu kan je bovenstaande kanaalplaat in het straatbeeld tegenkomen. In onze voortuin staat ze ondertussen ook al. Tot mijn grote vreugde zie ik wandelaars geregeld toch even stilhouden en met de glimlach geconcentreerd de nieuwe boodschap lezen.
Een vriendin opperde een tijd geleden dat ze zo graag een tafeltje met een thermos koffie had willen zetten naast een van de platen in haar voortuin. Ze had zo graag de voorbijgangers willen uitnodigen voor een gezellige babbel. Dat zou super zijn, maar praktisch gezien natuurlijk moeilijk haalbaar...
Wat wél bijzonder fijn zou zijn, is al deze mensen binnenkort begroeten in de Abdij! En hopelijk kan dat!
Hopelijk mag ik ook jou van harte welkom heten op de nieuwe tentoonstelling
'Kracht van Hoop'
Inschrijven voor de Vernissage kan tot 15 januari 2025 ook rechtstreeks op de contactpagina. Zou ik je mogen vragen om je aanwezigheid zeker tijdig te door te geven?
Zoals al enkele keren vermeld komt de tentoonstelling 'Kracht van Hoop' voort uit de 'Actie van Hoop' en de daaruit gecreëerde kanaalplaten. Het hele verhaal en het volledige assortiment kan je op deze pagina ontdekken.
Wie naar de tentoonstelling komt, ontdekt iets extra
De voorbereidingen zijn op volle gang, en stilletjesaan breekt het koud zweet uit. Er staat nog veel op de checklist. Voor alle steun, aanmoedigingen en berichtjes die ik al gekregen heb, wil ik jou nu al van harte danken!
En graag wil ik nog iets exta doen: Voor wie vol enthousiasme naar de Abdij zal komen om de tentoonstelling te bezoeken, zal er iets speciaals te wachten staan.
Wat dit precies zal inhouden, daar kan ik nog niets over kwijt. Maar het zal iets zijn, dat je enkel op deze tentoonstelling zal ontdekken!
Het begon allemaal met de grote lijster
Tekeningen van de vogels maak ik doorgaans aan de hand van foto's. De diertjes zijn zich er immers niet van bewust dat ze in het oog gehouden worden, en nog minder dat enige tijd stilzitten en poseren toch welkom zou zijn. Zo heb ik ondertussen al een reeks vogelportretjes gecreëerd. De gepaste foto zoeken, maar ook de kenmerken en weetjes om de diertjes naderbij te leren kennen, zijn altijd bijzonder leuk en leerrijk.
Mijn keuze gaat voornamelijk naar vogeltjes die je hier in onze omstreken kan tegenkomen. denk maar aan de pimpelmezen en roodborstjes. Voor andere gevederde vrienden is al met een beetje meer geluk nodig zoals een hele groep witkopstaartmeesjes.
Of toen ik bijvoorbeeld een tijd geleden de aan de waterkant in Leuven een ijsvogel zag zitten, kon mijn dag niet meer stuk! De kwaliteit van het filmpje is niet bijster goed (ik stond te ver...). Een ijsvogel haalt met gemak een snelheid van 80km/u, en hij waarschuwt niet wanneer hij vertrekt, ik was hem meteen kwijt!
Met de grote lijster had in 2020 eventjes geduurd eer ik doorhad wie ik op de afspraak had. Met opzoeken en analyseren ontdekte ik dat de de pijltjes en de vlekjes op de borst en de buik het verschil maken tussen de grote lijster en de zanglijster. De grote lijster heeft pijltjes op de borst, en naar de buik toe veranderen deze langzaam in vlekjes. De zanglijster is helemaal bedekt met pijltjes.Het verhaal kan je nog je steeds lezen op de pagina 'Kracht van Kleur'.
Ik had al enkele kleurrijke knaapjes op papier gezet zoals de pimpelmees en het roodborstje, maar voor de allereerste kanaalplaat, tekening en tekst, ging de keuze toch naar de lijster.
De eerste kanaalplaat in onze voortuin.
Nu mag de zanglijster zijn lied brengen!
Als bij toeval viel mijn oog voor de tekening van de uitnodiging op een foto van een zanglijster. Dit was perfect, dit kon niet mooier zijn!
Enkele dagen geleden ontdekte ik daarbij via het tijdschrift Landidee dat je de zanglijster (Turdus philomelos) al vanaf januari kan horen zingen. Zijn lied kan je herkennen aan de luide, ietwat trage zang die vaak wordt onderbroken door pauzes. Het liefst zet het vogeltje zich op een hoog punt zoals het topje van een boom of op het dak.
Enkele weetjes overgenomen vanuit Landidee
De zanglijster op weg
In september trekt de zanglijster weg naar Frankrijk, Spanje en de zuidelijkere gebieden van Engeland. Ze vliegen dan in gezelschap van zanglijsters die uit Scandinavië. Sommige van die doortrekkers uit Scandinavië overwinteren in West-Nederland of in het zuiden. Rond halverwege februari keren ze weer terug naar hier.
Op het menu
Naast fruit, zoals appels en bessen eet een zanglijster ook graag insecten, regenwormen, pissebedden en slakken. Voor het eten van slakken moeten ze wel wat moeite doen. De huisjes van slakken breken ze namelijk open op een steen, die ook wel de ‘smidse’ wordt genoemd. Hierbij moeten ze wel oppassen, merels staan er om bekend dat ze zo’n slak wel eens wegpikken.
Aantallen
Gelukkig is de zanglijster niet bedreigd. Verre van zelfs, ze zijn in stijgende aantallen te vinden in Nederland en België. Het minimale aantal broedparen was tijdens een telling van enkele jaren geleden op ongeveer 100.000 geschat. Over de zanglijster hoeven we ons dus geen zorgen te maken. Wil je ze tijdens de strenge winterdagen een handje helpen? Dat kan door rozijnen aan te bieden, hier zijn de vogels verzot op!
De kracht van Hoop: aanvoelen en doorgronden
De theorie is één aspect, nu is het de beurt aan mijn eigen aanvoelen. Wat verder volgt, is uiteraard geen wetenschappelijke benadering.
Midden in de Kersttijd
We wensen jou van harte
een mooie en vreugdevolle Kerst
hartverwarmende feestdagen
en alle goeds
voor het nieuwe jaar!!
De eerste stappen van het nieuwe jaar zijn gezet. Laten we het vreugdevol binnentreden en de deuren van ons hart vol liefde openen! Dat de klokken van de Notre-Dame de Paris opnieuw mogen klinken als teken van HOOP!
Het is niet alleen de nakende tentoonstelling zelf, de voorbereidingen ervan vallen volop midden in de Kersttijd.
Kerstmis, het Feest van de Geboorte, van de Liefde en van het Licht, het feest dat verbindt in Hoop, vrede, geloof en warmte en nog zoveel meer. Het feest waarin de Hemel letterlijk de aarde aanraakt met haar Licht, en de donkerste tijd van het jaar doorbreekt.
Het Licht van Kerst roept niet om zich heen. De mooiste lichtjes ontdek je heel bijzonder in de schitteringen van ogen, in een lieve gelaatsuitdrukking, een klein en hartverwarmend gebaar.
Kerstmis en wensen, er is een nieuwe kanaalplaat
De nieuwe kanaalplaat is ontworpen en besteld. Hopelijk kan deze kerstwens in de loop van de komende week in onze voortuin prijken!
Kerstmis en Hoop, onlosmakelijk met elkaar verbonden
Ik ken niemand die onbewogen blijft bij dit bijzondere feest, of je nu gelovig bent of niet. Het is het feest van warme liefde en verbondenheid, van gezelligheid waar het gewoon fijn is om samen te zijn.
Wat is er dan toch zo bijzonder? Kerst wijst ons naar het authentieke, het échte, de kern. Het contrast tussen zwart en wit, de nacht en het licht zijn zo puur, je kan ze bijna aanraken.
Kijk naar de sterren aan de hemel, kijk naar de schitteringen in de ogen van de ander! Kijk en durf opnieuw geloven dat de ochtend aanbreekt, in het licht dat met de dageraad verschijnt.
Voel, het Licht raakt ons aan, de zekerheid groeit dat de nacht voorbij gaat. De horizon verandert misschien niet, maar het licht erop wel, en onze blik erop ook! Tenminste als we dat durven toelaten in ons hart!
Kerst wijst naar de kern, naar het mooie maar ook naar de wonden. Kerst is niet voor niets het feest waarop de afwezigheid van geliefden soms wel het meeste pijn doet, en het moment van eenzaamheid soms eens zo moeilijk is. Laten we dichtbij hen zijn voor wie die nacht veel te donker is. Zelfs de kleinste dingen kunnen zo'n groot verschil maken.
Feest van Liefde, van Vreugde en Vrede, wees welkom, we verwachten Jou en houden het Licht vast!
De wereld heeft zo'n nood!
Hoop is kracht en vuur
Het was een bijzonder onzekere start om aan deze tentoonstelling te beginnen. Wat enkele weken geleden startte als een onooglijk aarzelend en onzeker vlammetje dat beschutting zocht tegen rukwinden en stormen, groeit nu uit tot een gloeiende warmte die vastberaden haar weg verderzet. Mijn vaste geloof dat dit vlammetje nooit zou kúnnen uitdoven, hield ik met beide handen vast.
Het onderwerp leeft in mij. Hoe donkerder de dagen ook worden, hoe feller begint het vuur in mij lijkt te branden.
Ik voelde mij zoals dit bloemetje, klein, zoekend om te ontkiemen. Al heb ik misschien wel een beetje meer getwijfeld voor ik enige zekerheid vond. Maar ik hoop van harte dat ik vanaf mijn eigen kleine plek evenveel kleur kan uitstralen naar de buitenwereld toe! En ik hoop nog meer dat de ketting van hoop zich hierdoor nog meer zal verspreiden!
Is dit geen prachtig beeld?
Hoop is als een piepklein bloemetje dat zich nestelt op een vingerbreed tussen twee rotsen. Wat naïef misschien, maar wat een kiemkracht! Het bloemetje twijfelt niet, maar is er vast van overtuigd dat het alles zal ontvangen wat het nodig heeft om te groeien: enkele centimeters grond, de warmte van de zon en af en toe wat regendruppels. Voor haar beschutting rekent het in volle vertrouwen op de oersterke rots die haar in haar breekbaarheid zal dragen.
Hoop is interactie tussen het bloemetje en de rots. Breekbaarheid en volle vertrouwen, verwachting en getuigenis, alles verankerd in één prachtig minuscuul beeld!
Voor mij als christen, alvast met het oervaste vertrouwen dat er altijd Iemand is die vol liefde meekijkt en draagt.
Zo zijn we begonnen aan ons project:
Wat is die 'Hoop' nu eigenlijk?
Een nieuwe uitdaging vraagt diepgang, het vraagt denken, voelen en doorgronden.
'Je moet de mensen HOOP geven', dat was de initiële vraag van mijn vriendin en de oorsprong van de kanaalplaten tijdens de Covid-periode.
Maar wat is hoop nu eigenlijk? Waar haal je nu hoop? Wat doe je ermee? Kan je zonder hoop leven? Hoe geef je hoop door? Kan dit wel?
Is hoop hetzelfde als geluk, als vreugde, als verwachting? Een gevoel? Is 'droom' misschien een goede omschrijving? Is hoop enkel een spiritueel gegeven? En hoe zit dat met de driehoek geloof, hoop en liefde? Waar raken zij elkaar nu precies?
Het zijn vragen die mij al lang bezighouden. Ik tast de abstracte woorden 'hoop' en 'hopen' al geruime tijd af. Ik ga op zoek, en ik deel je mee wat ik ervaar, wat ik vind en wat ik voel.
De theorie, de eerste logische stap?
Wat zegt het verklarende woordenboek?
Betekenis 'hoop' volgens Van Dale
hoop (de; v(m)) 1) verlangen, wens dat iets aangenaams werkelijkheid zal worden; op hoop van zegen ik hoop dat het lukt, maar ik ben er niet zeker van 2) iem. waarop alle hoop is gevestigd
hopen (hoopte, heeft gehoopt) hoop hebben, graag willen; = wensen; het is niet te hopen dat zij de trein heeft gemist, dat zou heel vervelend zijn; we hopen op mooi weer
Betekenis 'hoop' volgens Wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Hope
Hoop is een optimistische gemoedstoestand die gebaseerd is op een verwachting van positieve uitkomsten met betrekking tot gebeurtenissen en omstandigheden in iemands leven of de wereld in het algemeen . Als werkwoord omvatten de definities: "verwacht met vertrouwen" en "een verlangen koesteren met verwachting".
Wat er ook van zij, voor mij geen verdere rationele opzoekingen, want deze omschrijvingen laten mij toch wel op mijn honger zitten.
Het 'verwachten met vertrouwen' en 'een verlangen koesteren met verwachting' raken dan weer wel een mooie snaar aan.
Is hoop echter niet gigantisch veel rijker dan dit?
Hoop is rijk, warm, krachtig!
Ik laat de hoop zélf in mijn hart alle mogelijke raakpunten aantikken, boetseren en uiteenlopende wegen verkennen. Ondertussen werk ik aan de tekening voor de uitnodiging. Stukje bij beetje kan je volgen hoe deze vorm krijgt. Tijdens het tekenen dwaalden mijn gedachten naar een van de bekendste gedichten van Emily Dickinson. Een prachtig gedicht over 'hoop' en 'veren', als dat niet al niet passend is!
Hope is the thing with feathers
Hope is the thing with feathers
That perches in the soul,
And sings the tune without the words,
And never stops at all,
And sweetest in the gale is heard;
And sore must be the storm
That could abash the little bird
That kept so many warm.
I've heard it in the chillest land,
And on the strangest sea;
Yet, never, in extremity,
It asked a crumb of me.
Emily Dickinson 1830 –1886
This poem is in the public domain.
Hoop is dat ding met veren
‘Hoop’ is dat ding met veren,
Dat neerstrijkt in de ziel,
En ‘t wijsje zingt, zonder de woorden,
En dat ons nooit – nog nooit – ontviel.
In Stormwind klinkt zij allerliefst;
En vreselijk moet het noodweer zijn,
Dat zorgt dat ’t Vogeltje de moed verliest;
Ze is zo teder en zo fijn.
Ik hoorde haar in bitterkoude streken;
Ook op de hachelijkste Zee was zij,
Maar nooit – ik overdrijf niet –
Vroeg zij een kruimeltje – van Mij.
Ik heb nog geen enkele vertaling gevonden dat alle 'kruimeltjes' van het origineel weergeeft. Ook bovenstaande tekst is wat mij betreft niet helemaal wat het moet zijn.
Met deze poëzie tasten we alvast weer een tikkeltje verder af.
Stap voor stap werk ik verder aan de tentoonstelling, de checklist krijgt alvast concrete vorm. De boodschappenlijst voor allerhande materiaal ligt klaar, de nodige bestellingen krijgen vorm, de invulling van de vernissage vereist nog een pak denkwerk.
Het woord 'HOOP' staat in grote letters in mijn hart gegrift. Nog steeds onzeker over de invulling toets ik raakpunten aan, en tast heel voorzichtig af. Ik koester heel bewust al wie en wat er op mijn pad komt.
Kwetsbaarheid versus kracht
Als er nu iets is waar (de nood aan) hoop zo tastbaar is, zo breekbaar, maar toch zo krachtig tegelijkertijd, is dat dan niet in de kwetsbaarheid van je eigen kind?
Ik had de voorbije week een bijzonder warm telefoongesprek met de heer Bart Devos, directeur van Villa Rozerood, je weet wel, het goede doel dat we al jaren steunen met de mini-schildersezeltjes.
"Villa Rozerood creëert een respijt- en ontspanningsverblijf, met een totaalzorg op maat, zowel fysiek, emotioneel als sociaal in een aangepast kader.
Het hele jaar door kunnen 7 zorgkinderen met hun familie of zorgomgeving terecht in Villa Rozerood voor een deugddoende vakantie. Er wordt ook altijd plaats vrijgehouden voor crisisopvang.
Het ganse professionele team staat in voor die specifieke zorgverlening en -ondersteuning die nodig is voor elk zorgkind en zijn of haar omgeving. We organiseren de gezinsgerichte zorg in functie van de gewenste ondersteuning. Wie wenst dat de zorg gedeeld wordt, kan dit aangeven en krijgt dan de nodige ondersteuning. Wie zelf de zorg voor zijn kind wil opnemen kan hier ook voor kiezen." (overgenomen van de website van Rozerood)
Tegenover de gigantische zorgen van de families met zorgenkindjes, geeft dit huis een nog veel groter antwoord van warme zorg, draagkracht, verbondenheid, enthousiasme, en vooral heel veel liefde! Het enthousiasme in het korte telefoongesprek was alvast erg aanstekelijk.
De directeur vertelde mij dat Villa Rozerood in 2025 haar 15-jarig bestaan viert. Al 15 jaar zo'n prachtige missie! Het zal alvast niet onopgemerkt voorbijgaan!
Nieuw is dat sinds kort ook gezinnen met jongeren tot 21 jaar welkom zijn voor een verblijf. Deze vraag werd in het verleden al meermaals aangehaald, en wordt nu in daden omgezet. Het zorgt ervoor dat de Villa alle handen meer dan vol heeft.
Uiteraard heb ik de heer Devos van harte uitgenodigd op de tentoonstelling, al is dat geen evidentie gezien de activiteiten van Rozerood en de afstand De Panne-Grimbergen. Maar wie weet, misschien lukt het wel? We zijn alleszins hoopvol!
Wat mij betreft staan de mini-schildersezeltjes, zakjes en fotopapier alvast bovenaan gedrukt op de checklist. Het assortiment groeit nog steeds aan. Hoop is duidelijk veel meer dan een abstract inhoudloos woord.
Tastbaar en universeel
voor alle mensen van goede wil
Er was nog een andere ontmoeting waar de kracht van hoop bijna niet tastbaarder kon zijn. Een ware getuigenis die raakt, maar zo moeilijk is om in woorden te vertalen. Ik ben me wel bewust dat ik aan jou als lezer vraag moeite te doen om verder te kijken dan enkel deze tekst.
Pater Karel Stautemas van de Abdij van Grimbergen, kondigde verleden zondag na de Mis aan dat hij opnieuw zal vertrekken naar Oekraïne, ditmaal naar de grens met Wit-Rusland en Rusland, met name het oorlogsgebied.
De missie is volledig afgestemd en in samenspraak met de kerkelijke diensten en de staat van Oekraïne. Het is onnodig te vermelden dat gevaar hier een harde realiteit is. Pater Karel gaat naar de mensen om hen met concrete hulp bij te staan, maar geeft met zijn hele wezen een ongelofelijke getuigenis van hoop en liefde. Is dit niet minstens even belangrijk?
Op maandag, na de ochtendviering om 9u in de Sacristie maakte Pater Karel de tijd om ons allemaal persoonlijk te groeten. We beloofden hem te dragen in onze gedachten en in gebed. Net nu gaan we samen de Advent in, vier weken in voorbereiding op Kerstmis. Wij hier en hij met de mensen in Oekraïne. En Pater Karel antwoordde met tranen in de ogen dat wij uiteindelijk samen het Kind zullen verwelkomen, het Kind én de Vrede van Kerst.
Wij - en Pater Karel op de eerste plaats - zijn ons danig bewust van de verschrikkelijke realiteit, danig bewust wat de betekenis van Vrede is, danig bewust hoe ver die vrede van ons verwijderd is. Bovenstaande uitspraak kan je niet interpreteren als het letterlijke feit dat met kerst alles opgelost zal zijn.
Maar de kracht en de zekerheid waarmee hij sprak - ondanks het grote besef van de verschrikkelijke realiteit waarin hij zal komen - waren een onbeschrijfelijke getuigenis van Hoop.
Welke overtuiging je ook hebt, doet er helemaal niet toe. Deze boodschap is universeel, voor alle mensen van goede wil!
Een andere lichtinval
Hoop, de prikkel die je raakt, die je aanraakt, die kracht geeft als een vuur. De dingen veranderen misschien niet, nog niet, maar krijgen wel een andere lichtinval. De horizon wordt ruimer. Hoop is een houvast, en als ik mij vastgrijp, geloof ik dat ik niet zal vallen.
De tekening voor de kerstkaart staat op dit moment boven op het programma. Voor één keer laat ik jou niet mee achter de schermen kijken, het is een verrassing voor de komende week...
De kracht van hoop
De kracht van hoop, de tekening is zo goed als klaar. Nu de tekst en het ontwerp nog. Ik werk vastberaden verder, het vuur brandt in mij, we zijn op weg en ik verlang vurig naar de verbondenheid, naar de vrede en naar de ontmoeting. Laten we samen gaan!
Het verhaal wordt vervolgd..!
